علامه حسینی طهرانی می گویند:
در یکی از روزها که خدمت علامه طباطبایی مشرف شدم ضمن بیان استخاره و تفال به قرآن کریم که فرمودند هر دو منصوص و در روایات وارد شده است فرمودند فال به دیوان حافظ به تجربه رسیده است که بسیار عجیب است و برای این موضوع دو مورد از تفال خود بیان کردند که یکی از این موارد به این شرح است.
در ایامی که در نجف اشرف برای تحصیل مشرف بودیم و بعضی از پنج شنبه ها به کوفه می رفتیم روزی با چند نفر از رفقا ودوستان در کوفه نشسته بودیم و دیوان حافظ را با خود داشتیم که ناگهان یکی از رفقا از راه رسیده و ایستاده گفت: فالی برای من بگیرید!
ما از دیوان حافظ برای او فالی گرفتیم این بیت آمد:
اگر زاینده رود آب حیاتست
ولی شیراز ما از اصفهان به
همین که این بیت را از غزل شنید مات و مبهوت و متحیر ماند به طوری که همه دوستان در تعجب افتادند! و ناچار علت تحیر و سکوت او را پرسیدند. در پاسخ گفت:
من میل دارم یک مخدره ای را متعه(1) کنم و برای تفحص از این منظور دو مخدره پیدا شده است. یکی اصفهانی و دیگری شیرازی است و من بین انتخاب هر یک از آن دو متحیر بودم و بالاخره بنا به فال خواجه حافظ گذاردم که چنین بیت معجزه آسا پاسخ مرا داد.(2)
پی نوشت:
(1) صیغه
(2) مطلع انوار جلد اول صفحه 186-187
یعنی متعه کنیم خوبه؟
panah bar khoda !
سلام
اگر متعه ای اصفهانی بود که اهل شعر و شاعری باشد با بنده تماس گیرد.
۰۹۱۲۷۵۰۴۲۰۲
داداش رد دادی؟